Ενώ οι εμπορικοί πόλεμοι δίνουν και παίρνουν, μια ...νοσταλγία και συνάμα μια στενοχώρια μας καταβάλει εδώ. Είναι η νοσταλγία της βιομηχανικής παραγωγής και επακόλουθα των επενδύσεων που συνεπάγεται και στενοχώρια για την απώλειά της. Χιλιάδες κτίρια ερημωμένα και αφημένα στην "τύχη" τους και βορά στους επιτήδιους. Χιλιάδες εστίες μόλυνσης και κινδύνου πλέον, που η διαχείρισή τους φαντάζει σχεδόν αδύνατη.
Είναι αλήθεια, ότι η βιομηχανία τις τελευταίες δεκαετίας αποδημεί, (Ασία, Αφρική, διεθνή Ύδατα κλπ). Είναι αλήθεια επίσης ότι τα Κράτη αγωνίζονται και πολεμούν για να τη συγκρατήσουν ή και να προσελκύσουν επενδύσεις στον τομέα. Επειδή είναι όντως αποδημητική, μήπως ήρθε ο καιρός να γίνει κάτι κι εδώ;
Δημοσίευση σχολίου